część całości

См. также в других словарях:

• część — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. częśćści; lm M. częśćści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} element jakiejś całości, fragment czegoś dający się wydzielić lub wydzielony, jakaś ilość spośród takich samych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• część — ż V, DCMs. częśćści; lm MD. częśćści 1. «wycinek jakiejś całości, będący wynikiem podziału lub wyodrębniony teoretycznie dla bliższego określenia czegoś (np. miejsca); jeden z elementów, na które dzieli się jakaś całość, pewna ilość z całości;… …   Słownik języka polskiego

• ćwiartka — ż III, CMs. ćwiartkatce; lm D. ćwiartkatek 1. «czwarta część całości; ćwierć» Ćwiartka chleba. Ćwiartka cytryny. Ćwiartka losu loteryjnego. ∆ Złożyć w ćwiartkę «złożyć poczwórnie» 2. «połowa tylnej lub przedniej części zabitego zwierzęcia»… …   Słownik języka polskiego

• ćwierć — ż V, DCMs. ćwierćrci; lm MD. ćwierćrci 1. «czwarta część całości» Ćwierć losu loteryjnego. Ćwierć szklanki mleka. Iść ćwierć mili. Obsiać ćwierć hektara pola. ◊ pot. Trzy ćwierci do śmierci «o kimś bardzo źle wyglądającym, słabym, chorym» 2.… …   Słownik języka polskiego

• ósmy — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 8» Mieć ósmy rok życia. Ósmy tom wierszy. ∆ Ósma część, jedna ósma «jedna część całości podzielonej na osiem równych części» ◊ Ósmy cud świata «coś niezwykłego, nadzwyczajnego,… …   Słownik języka polskiego

• piąty — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 5» Chodzić do piątej klasy. Godzina piąta już minęła. Był piątym dzieckiem w rodzinie. ∆ Piąta część czegoś «jedna część całości podzielonej na pięć równych części» ◊ pot. Piąte koło (u… …   Słownik języka polskiego

• partia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. partiatii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} organizacja polityczna o określonym programie i założeniach ideologicznych, grupująca ludzi o podobnych poglądach politycznych,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• całostka — ż III, CMs. całostkatce; lm D. całostkatek 1. «część całości stanowiąca w swoim zakresie mniejszą wykończoną jednostkę» Całostka kompozycyjna opery. 2. «w języku filatelistów: koperta lub kartka pocztowa z wydrukowanym znaczkiem opłaty» Zbierać… …   Słownik języka polskiego

• drugi — drudzy 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2» Drugi dzień wycieczki. Drugi marca a. drugiego marca. Drugie wydanie dzieła, książki. Robić co drugi raz a. po raz drugi. Ulicą przejechał samochód, za nim drugi, trzeci. ∆ Druga klasa… …   Słownik języka polskiego

• wyskubać — dk IX, wyskubaćbię, wyskubaćbiesz, wyskubaćskub, wyskubaćał, wyskubaćany rzad. wyskubnąć dk Va, wyskubaćnę, wyskubaćniesz, wyskubaćnij, wyskubaćnął, wyskubaćnęła, wyskubaćnęli, wyskubaćnięty, wyskubaćnąwszy wyskubywać ndk VIIIa, wyskubaćbuję,… …   Słownik języka polskiego

• skrawek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. skrawekwka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część odkrojona od całości, często pozostałość po wykrojeniu z całości jakiegoś kształtu; ścinek, okrawek : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień